Closterium didymotocum Corda ex Ralfs

735- Closterium didymotocum.

Ralfs, Brit. Desm. (1848), p. 168, tab. XXVIII, fig. 7; Rabenh., Fl, Eur. Alg., III
(1868), S. 125; Kirchn., Alg. Schlesiens (1878), S. 138; Wolle, Desm. U. S. (1884), p. 39,
tab. VIII, fig. 12, 13; Hansg., Prodr. Alg. Böhm., I (1886), S. 17g; Cooke, Brit. Desm.

(1886), p. 17, tab. VIII, fig. 2; De Toni, Syll. Alg., vol. I (1889), p. 822; Heimerl, Desm.
alpin, in Verh. k. k. zool.-bot. Ges. Wien, Bd. XLI (1891), S. 592; Nordstedt, Ind. Desm.

(1896), p. 107; Wildeman, Fl. Alg. Belg. (1896), p. 126; Comère, Desm. de France(i9oi),

p. 60, tab. 2, fig. 11 et b.

Hungaria: Magas Tätra in stagnis turfosis prope Rokutz

leg. F. Filàrszky. \BOUHIC®
C. didymotoccum Corda, Alm. de Carlsb. (1835), p. 125 et tab. 5, fig. 64, 65 ge-
hört nach Meneghini (Linnaea, 1840, p. 233) und Ktitzing (Spec. Alg., 1849, p. 164)
zu C. acerosum (Schrank) Ehrb. Es ist also, wie schon Hansgirg, 1. c., p. 179, Anm. 1
mit Recht bemerkt, Ralfs als Autor zu citieren.	F. Krasser.

NEW YORK BOTANICAL GARDEN

02013115